Vrijdag: Powerkids zijn nu echte indianen!
Wat was het druk in het indianenreservaat van de Mokihana’s! Om twaalf uur kwamen de eerste indianen met grote rugzakken, rolkoffers en weekendtassen aan, maar al snel voelden ze zich goed thuis bij de andere indianen. Kennismaken, echte indianen worden, spannende avondspelen en tenslotte de inauguratie tot echte indianen. Het was een lange eerste dag van de Powerkids HIT-it, maar met dit fantastische weer en deze super-kids zit de sfeer er goed in.
Voor sommige kids is het best spannend om op kamp te gaan, maar ook de wat stillere kids lopen al snel te voetballen, liggen languit in het gras of kletsen bij met de indianen. Bij de centrale opening is het echt al een groep: de Powerkids laten zich goed horen met hun yells en de rest wordt er een klein beetje stil van. Als alle regels van het indianenreservaat duidelijk zijn en ook het Opperhoofd zich heeft voorgesteld, kan er weinig meer mis gaan. En… er is al tien jaar vrede, dus het Opperhoofd is druk bezig om een groot feest voor te bereiden. Dit wordt een topkamp!
Maar zoveel kinderen moeten elkaar wel nog even leren kennen… Ze interviewen elkaar en zo weet iedereen hoe oud ‘ ie is, wat z’n hobby’s zijn en wat ‘ie zo leuk aan Scouting vindt. Wist je, dat Thijmen en Kasper thuis schildpadden als huisdieren hebben? En dat Gino hartstikke goed kan karten? Zelfs als Powerkids niet mogen praten, lukt het ze nog om opdrachten uit te voeren: ze moesten er achter komen welke kleur veer ze achter op hun rug hadden. Geen probleem! En zo waren de corveegroepjes snel ingedeeld. Om echte indianen te worden moest er nog wel een boel gebeuren: leren dansen, vriendschapsbandjes knopen, een hindernisbaan, een natuurkwartet maken, bellen blazen, maar het was gewoon supergezellig en op zo’n manier leer je elkaar snel kennen en… je wordt ook nog een echte indiaan!
Er stond voor het avondeten een stevige maaltijd klaar voor de kids. Dat was wel nodig ook, want met zulk warm weer de hele tijd heen en weer rennen valt niet mee. Flinke borden Hollandse pot waren zo verdwenen en ook van de toetjes bleef weinig over. Na een snelle corveeronde was het tijd voor een rondleiding naar eeuwige jachtvelden. Onderweg werden we nog uitgedaagd om te gaan ruilen en verzamelen. Ieder groepje had een bak met voorwerpen en door te ruilen met andere groepjes moest je proberen om zes dezelfde voorwerpen te ruilen. “Hebben jullie een rode washand?” of “Ik zoek een groene ballon!” klonk luid door het bos. En het begon steeds donkerder te worden. Maar het was nog geen tijd om naar bed te gaan… Het Opperhoofd wilde de kids nog inaugureren tot echte indianen. Het was een prachtceremonie en alle kids hebben nu niet alleen hun eigen naam, maar ook een echte indianennaam. Stoere stokstaart, Mooie Flamingo, Irritante Nijlgans, de kids zijn er maar wat trots op. H
Heel moe ploffen ze die avond op hun matjes en rollen snel hun slaapzak in. Rode wangen, kleine oogjes en vermoeide benen. Het is snel stil bij de Mokihana’s, morgen staan er weer nieuwe avonturen op het programma.
Rikki Tikki Tavi